έχω μάθημα

Κάποτε νόμιζα ότι στα 32 μου θα ήξερα πολλά πράγματα για τη ζωή κι ότι θα ήμουν σε μια πολύ cool φάση όπου θα είχα τακτοποιήσει εκκρεμότητες και λοιπές αναζητήσεις. Θα είχα το πολυτελέστατο διαμέρισμά μου στο Ψυχικό, θα ήμουν μ' αυτόν που ήμουν, θα είχα τους φίλους που είχα, θα αγόραζα τέχνη και θα έκανα χλιαρές ραδιοφωνικές εκπομπές. Ευτυχώς τίποτε από όλα αυτά δε συμβαίνει στα 32 μου, για καλή μου τύχη. Αυτό που συμβαίνει είναι πρωτόγνωρο για μένα. Είναι οι αποσκευές μου που γεμίζουν από γνώση, από εμπειρία κι από συναισθήματα. Νιώθω σαν μαθητής που πηγαίνει σχολείο. Που διαβάζει πολύ κι αυτά που αφομοιώνει τα εφαρμόζει σιγά σιγά στην πράξη. Ό,τι γίνεται είναι ένα μάθημα. Για τους ανθρώπους, για τους χειρισμούς, για τη ζωή και πώς να την παίρνεις στ' αστεία και στα σοβαρά. Κι αυτό που είναι ακόμα πιο ωραίο για μένα είναι αυτή η διαδικασία της ωρίμανσης. Όλα έχουν λογο που συμβαίνουν. Όλα μπορούν να σε προχωρήσουν. Ποτέ δε φανταζόμουν ότι θα είμαι αυτός που είμαι στα 32 μου. Μ' αρέσει που με βλέπω να αλλάζω συμπεριφορά. Να χειρίζομαι πιο σωστά καταστάσεις. Να λέω όχι. Να ξέρω τί θέλω. Να ξέρω ότι μπορώ να το πετύχω. Να βάζω και τα δικά μου θέλω στο παιχνίδι. Να είμαι πραγματικά πιο cool. Μ΄αρέσει που αυτά που θέλω να πω τα λέω στο ραδιόφωνο. Μ' αρέσει που η εκπομπή είναι έντονη. Μ' αρέσει που γράφω κείμενα για το life style που κατέρριψα. Μ' αρέσει που θέλω να μείνω στο κέντρο. Μ' αρέσει που έχω μηχανή. Μ' αρέσει που πηγαίνω στο ουζερί στου Ψυρρή. Μ' αρέσει που βλέπω σινεμά. Μ' αρέσει που με φλερτάρουν. Μ' αρέσει που μου λένε πως είμαι αλλού γι' αλλού. Μ' αρέσει που δε μιζεριάζω. Μ' αρέσει που έφυγα μακριά από τα κλισέ μου. Μ' αρέσει που ακούω έντεχνα. Μ' αρέσει που δεν τρέχω τόσο πολύ στη ζωή. Που σιγά σιγά σταματώ να βιάζομαι. Ό,τι γίνει κι όποτε γίνει, κι αν γίνει. Και συνεχίζω να μαθαίνω. Να πηγαίνω στα μαθήματα της ζωής μου, να κρατάω σημειώσεις και με το σύνδρομο του καλού μαθητή-μη ζητάς να γίνω εντελώς άλλος- να μαθαίνω. Κι αυτά που μαθαίνω τα εφαρμόζω. Και ξέρω πια ποιος είμαι. Από πού ξεκίνησα και πού θέλω να φτάσω όταν πάρω απολυτήριο. Αν πάρω, γιατί η ζωή είναι ένα μάθημα που δεν τελειώνει. Περιμένω όμως τις διακοπές, γιατί κάθε σχολείο έχει διακοπές. Εκεί θα φανεί πόσο καλός μαθητής ήμουν-είμαι. Αν είσαι κι εσύ εκεί, ακόμα καλύτερα.