Ξέρεις πώς είναι να ζεις με τον αέρα; Μαγικό θα μου πεις. Ο αέρας είναι ευεργετικός, αναζωογονητικός, ταιριάζει πολύ με το μαυρισμένο look του καλοκαιριού και με τη Χώρα της Μυκόνου. Αυτός ο αέρας είναι ο μόνος αέρας που θέλει κάθε άνθρωπος στη ζωή του, και καλά κάνει. Τι γίνεται όμως όταν σε φυσάει ο άλλος ο αέρας, o ζωδιακός; Εκεί σε παίρνει και σε σηκώνει. Το γεγονός ότι δε μπορείς να συνενοηθείς είναι απλά ένα πταίσμα. Και πώς να συνενοηθείς αφού δεν ξέρουν τι θέλουν, ή αυτό που θέλουν -λέγε με δέσμευση- το φοβούνται. Μόλις καταλάβουν ότι χάνουν τον έλεγχο του παιχνιδιού, το γυρίζουν όλο ανάποδα. Πολύ καλή τακτική για να αρχίσουν να παίζουν τα νεύρα σου και να αναρωτιέσαι ''να πετάξω παντόφλα ή κανένα αυγό;". Δεν μπορώ να πω πέρασα και καλές στιγμές τόσο με τον Ζυγό, όσο και με τον Υδροχόο. Έφτασα μέχρι τον ψυχίατρο, αλλά ευτυχώς γλύτωσα τη νοσηλεία τελευταία στιγμή, αφού κρίθηκα πολύ λογικός για τον εγκλεισμό. Εγώ πάλι ήθελα να με βάλουν μέσα, αφού με είχαν πείσει αμφότεροι ότι είμαι επικίνδυνος και άρρωστος. Οι γιατροί ωστόσο είχαν άλλη άποψη. Μου είπαν ότι πρέπει να κυκλοφορώ ελεύθερος γιατί τα αέρινα αυτά ζώδια έπρεπε να 'χουν κάποιον να ασχολούνται. Για τον εγωισμό τους πάλι, είμαι ευγνώμων. Μου έμαθαν ότι είμαι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου, που ζητάει συγγνώμη όταν κάνει λάθος κι είναι καλοπροαίρετος στην επίλυση των διαφορών. Όχι. Λάθος μου. Πήρα το μάθημα της αδιαλλαξίας και θα το εφαρμόσω από εδώ και πέρα. Υποχωρητικότητα. Η μαγική λέξη αν θέλεις να τους κρατήσεις. Μόνο που η μετάφρασή της για έναν Ζυγό ή έναν Υδροχόο είναι "αυτός αντέχει, χτύπα κι άλλο". Τα δικά τους θέλω είναι πάνω απ' όλα. Εγώ όμως δεν έπρεπε να θέλω τίποτα. Και κυρίως να μην ζητάω τίποτα. Αν τολμήσεις και ζητήσεις, εγώ σε προειδοποίησα, θα δεις πόσο γλυκά και τρυφερά θα κάνουν πράξη την επιθυμία σου. Θα σου πουν πολύ ανθρώπινα ότι τους πιέζεις και θέλουν χώρο και χρόνο. Voila. Και όταν τους τον δώσεις δεν τους αρέσει, γιατί σαφώς και δεν μπορούν να ζήσουν αν δεν ελέγχουν τη ζωή σου. Κι όχι τίποτε άλλο, έχουν το θράσος να στο λένε και κατάμουτρα. Κι αν τολμήσεις και διαμαρτυρηθείς, σε χωρίζουν. Όλος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω τους. Ο αέρας βλέπεις στροβιλίζεται. Κι είναι τόσο ωραίο αυτό, που και μετά το χωρισμό θέλουν να σε έχουν εκεί. Γιατί τότε θυμούνται πόσο καλός και εξαιρετικός είσαι και δεν θέλουν να σε χάσουν. Παράνοια. ''Τότε γιατί με χώρισες;'' "Εγώ σε χώρισα; Εσύ έφυγες με τη συμπεριφορά σου."
"Ναι βρε! Αφού τόσο καιρό όταν ήθελες να μου πεις σ' αγαπώ μου έλεγες να φύγω. Έφυγα κι εγώ."
P.S. 1 Γι' αυτό το post ευθύνεται μια φίλη, μου έδωσε την ιδέα γιατί είναι ομοιοπαθής.
P.S. 2 Για περισσότερες ζωδιακές προβλέψεις άκου το τραγούδι της Ανδριάννας Μπάμπαλη "Τ' αστέρια προειδοποιούν".
P.S. 3 Το post αυτό έχει τελείως χαλαρή διάθεση και δε σημαίνει ότι όλα τα Ζώδια του Αέρα μπαίνουν στο ίδιο σακούλι. Απλά το συζητάμε... όπως κάνουμε στις παρέες για να περάσει η ώρα.
3 σχόλια:
που να τους πάρει και να τους σηκώσει!
εύγε Λεφάκη-Πανόπουλε! Καλύτερα δεν μπορούσες να τα γράψεις!
Γι αυτό σου λεω...ζώδια της φωτιάς. Τουλάχιστον εκεί απολαμβάνεις και το ψήσιμο.
χαχα, σε καταλαβαίνω! κάτι τέτοιο έζησα πρόσφατα. σε πολύ πρώιμο στάδιο βέβαια.
όταν ο άλλος δεν έχει πυξίδα, μέχρι πότε θα ψάχνεις να βρεις πόλο;
μη λές τίποτα υπάρχουν και χειρότερα...ζυγός με ζυγό...στον αέρα χωρίς αερόστατο...
καλησπέρα
Δημοσίευση σχολίου