17.11.08

έχω τα ρούχα μου

Αν διάβασες το προηγούμενο post και αναρωτήθηκες τί έπαθε αυτός Δευτεριάτικα, νομίζω ότι σου χρωστάω μια απάντηση. Είναι η απάντηση που έδωσα σε σένα που με πήρες τηλέφωνο. Είναι η απάντηση που έδωσα σε μένα. Έχω τα ρούχα μου. Πολύ απλά. Έχω πλύνει όλα μου τα ρούχα και δεν έχω τί να φορέσω. Το πρωί άνοιξα τη ντουλάπα μου, και ανακάλυψα ρούχα που είχα χρόνια να φορέσω, ακόμα και αφόρετα. Έτσι βρήκα ένα απλό τζην των Girbaud, επιδερματομένο-που να σου εξηγώ τώρα- με τελείωμα ελαφρώς καμπάνα. Το έχω χρόνια αλλά πρώτη φορά το φόρεσα. Πιο πριν είχα δοκιμάσει δυο τρία ακόμα Girbaud και Margiela, αλλά κανένα δε μου άρεσε. Πώς να μου άρεσε, αφού είπαμε έχω τα ρούχα μου. Ευτυχώς ήξερα από την αρχή ότι ήθελα να φορέσω τα κόκκινα all star. Ένα μαύρο πουλοβεράκι Margiela από πάνω και την μαύρη καμπαρντίνα με τα πολλά κουμπιά. Τα μαύρα κοκάλινα γυαλιά, ποιούς φακούς επαφής μου λες. Είναι 17 Νοέμβρη σήμερα. Κι έξω από την πόρτα. Έχω τα ρούχα μου. Άσε που δεν χρησιμοποιώ στεγνωτήριο γιατί τα καταστρέφει -και κοστίζουν μια περιουσία- και ο καιρός δε με βοηθάει καθόλου. Πάνω στη βέσπα μου συνειδητοποιώ ότι το look revolutionary chic είναι το κατάλληλο γι' αυτή την ημέρα. Και η βέσπα επίσης. Retro όπως ακριβώς και το style που επιβάλλει η ημέρα. Black και hippy enough. Η καμπάνα πάει πολύ με την άσφαλτο. Και το κράνος έχει κάτι και από Μάη '68. Μέσα στα νεύρα, το πέτυχα πάλι το look. Μόνο που εξακολουθώ να έχω τα ρούχα μου. Ακόμα στην απλώστρα.

P.S. 1 Για όλα φταίει νομίζω το άγχος για τη δουλειά. Είμαι ένα βήμα πριν την κάνω στη Λατινική Αμερική να ζήσω μέσα στις φυτείες.
P.S. 2 Μάλλον πρέπει να συνεχίσω να χαίρομαι αυτή τη φάση της ζωής μου που είμαι single. Όλα τα ενδεχόμενα to be. Αφού έκατσε μία φορά, έκατσε και δεύτερη, θα κάτσει και τρίτη. Αλλά αυτή τη φορά πρέπει να είναι καλό, γι' αυτό προσέχω. Μόνο που καμιά φορά λογικό δεν είναι να σου λείπουν καταστάσεις; Ειδικά σε στιγμές πίεσης. Όχι οι άνθρωποι, μ' αυτούς καθαρίσαμε.
P.S. 3 Μήπως το επόμενο post είναι αγγελία; Ζητείται αβασάνιστα...
P.S. 4 Και τώρα ήρθε η ώρα να μπω στο πλυντήριο κι εγώ. Βρέχει πολύ και πρέπει να βγω στο δρόμο με τη μηχανή. Πλάκα μου κάνεις. Μετά μου λες γιατί έχω τα ρούχα μου.

9 σχόλια:

UrbanTulip είπε...

Παντώς εγώ αν σε έβλεπα στους δρόμους της Αθήνας θα έπεφτε αμέσως το βλέμμα μου πάνω σου.

Hfaistiwnas είπε...

Kαλησπέρα ξανά!
Τόσο άγχος για τα ρούχα βρε; Εγώ θα αγχωνόμουν για τις ματιές του προηγούμενουν ποστ!!

tovenito είπε...

κι εγώ που είχα βάλει αγγελία είχε τεράστια αποτυχία..πάντως με τέτοια γκαρνταρόμπα μπορεί και να μεγαλώσει το φαν κλαμπ

the boy with the arab strap είπε...

εισαι για λατανικη αμερικη δηλαδη .. ..bien

One of the people είπε...

για Λατινικη Αμερικη η αλλιως Σατανικη Αμερικη...Καμένο! Muy Bien!

pastlifedreams είπε...

διαβασα το προηγουμενο ποστ ,αλλα σε αυτο το ποστ κατι δεν παει καλα.

the boy with the arab strap είπε...

θα τα πουμε εκει amigo εφοσον δεν τα λεμε εδω :))

uberbastard είπε...

Ναι αν δεν φορας τη σωστη στολη δεν μπορεις ν'αντιμετωπισεις τη ζωη,especially when you have the mean reds. Μy all time safe uniform is a vintage comme des garcons coat

xipasmenos είπε...

Μ'αρέσει που ανάλογα των περιστάσεων φοράς τα κατάλληλα ρούχα!!!!!