Μετά από μια μεγάλη και τυχαία, όχι και τόσο βέβαια, απουσία γυρίζω στην πόλη. Το αυτοκίνητό μου μέσα στην άμμο και στο λιμάνι του Πειραία πολύς κόσμος. Χαμός. Ζέστη, κόρνες, ιδρώτας, άσχημα κτίρια, σύγχρονη Ελλάδα, τουρίστες, εγώ ηλιοκαμένος. Να μην ξέρω από που να ξαναφύγω. Πού ζούμε; Γιατί δεν τα παρατάω να φύγω; Γιατί; Πίσω στο σπίτι. Όλα τακτοποιημένα. Πολλές ημέρες μακριά από υπολογιστές και λοιπές τεχνολογικές ανοησίες. Ήμουν εγώ και η θάλασσα. Τώρα πάλι πίσω. Ανοίγω τον υπολογιστή. Ξεκινάω να γράφω...Προσεχώς. Ακόμα ένα καλοκαίρι αλλαγών, αποφάσεων, σκέψεων. Κι αυτό το: η θάλασσα κι εγώ και η άμμος ανάμεσά μας πολύ θέλω να το ζω. Για να πάρεις μια ιδέα για τα προσεχώς. Τώρα βέσπα, κέντρο πόλης, χρωστάω ένα χαμόγελο κι ένα φιλί, γιατί όταν φεύγεις κάποιος πάντα σε περιμένει.
7 σχόλια:
Kalh epanentaksi sti poli!
Καλή επιστροφή!
Χαμόγελο και φιλί, ελπίζω να ακούσουμε κάτι καλό! :)
ποσο δυσκολη ειναι η προσαρμογη οταν επιστρεφεις απο καπου που εχεις περασει καλα και ειδικα οταν εισαι κοντα στη θαλασσα . καλως επεστρεψες λοιπον .
Μακάρι να πέρασες καλά στις διακοπές σου, και να ξαναδιαβάσουμε πάλι τα ενδιαφέροντα κείμενά σου.
Καλώς σε ξαναβρίσκουμε!
Ωστε γι αυτό έλειπες...Αρκεί που πέρασες καλά...
Σε φιλώ, καλημέρα...
(Υ.Γ. Η μουσική πανέμορφη όπως πάντα...)
και τι δεν θα έδινα γι 10 μέρες χωρίς τεχνολογία...καλώς όρισες.
ώστε, γι αυτό έλειπα...
Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου