2.10.08

νεύρα...πολλά νεύρα

Αλήθεια, πώς είναι η δική σας ζωή; Διότι η δική μου κατέληξε να είναι κάπως... Δεν την είχα σχεδιάσει έτσι ακριβώς, ούτε μου είχε ξανασυμβεί αυτό που μου συμβαίνει τώρα; Ή μήπως μου συνέβαινε και δεν του έδινα σημασία; Σήμερα για παράδειγμα έφυγα από το σπίτι στις 9 παρά... Πήγα να κάνω κάποιες δουλειές που είχα. Έφτασα στο γραφείο στις 11 κι έψαχνα για 20 λεπτά parking. Αφού βρήκα, ξεκίνησα να δουλεύω. Καφέ ήπια στη 1, χωρίς να κάνω ούτε 5 λεπτά διάλειμμα. Έγραφα ένα άρθρο, κανόνιζα θέματα του ραδιοφώνου, απαντούσα στο τηλέφωνό μου που δεν σταματούσε, μίλαγα στο msn, έκανα therapy σε φίλους, έστελνα mails, απαντούσα σε mails, κάποια στιγμή διαπίστωσα ότι ο πρώην μου καταδέχτηκε να πάρει πρόσκληση από διαγωνισμό εκπομπής, αφού πέρασαν τα ονόματα από μπροστά μου (το αφήνω ασχολίαστο), έκανα εκπομπή, δέχτηκα μία πρόταση για δουλειά -που δεν ξέρω τί να την κάνω- πήρα δύο ασπιρίνες, πέθανα από τον πονοκέφαλο, το στομάχι μου πονάει ακόμα, έφυγα στις 8 παρά 10, και στο αυτοκίνητο συνέχισα να μιλάω με φίλους που δεν καταλαβαίνουν ότι δεν έχω κουράγιο να τους ακούσω, θυμήθηκα ότι ένας καλός κύριος βρήκε το κινητό μου και στις 10 πρέπει να πάω να το πάρω, αφού ο άνθρωπος μου το φύλαξε (αλήθεια να του πάρω κανένα γλυκό;), υπολόγισα πόσες ατυχίες μου συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα, βλ. τρακάρισμα, κρύωμα, κλπ κλπ, ή αλλιώς σταμάτα να με καταριέσαι, και οδήγησα με την αίσθηση ότι κάτι ξεχνάω. Γύρισα σπίτι και αποφάσισα ότι δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλο. Και παρόλα αυτά δε μπορώ να κατεβάσω ρολλά. Θέλω ένα ποτήρι κρασί, να δω λίγο κόσμο, να νιώσω αλλιώς. Κι από την άλλη δεν έχω το κουράγιο. Ευτυχώς αύριο έχει πρεμιέρα Μήδεια2. Έχω λόγο να φύγω στις 7 από το γραφείο. Και θα φύγω.

P.S. 1 Και να ήταν μόνο αυτά. Υπάρχουν κι άλλες σκέψεις που κάνω ταυτόχρονα. Κι άλλα προβλήματα και ζητήματα.
P.S. 2 Και αναρωτιέμαι, αφού δεν άλλαξα δουλειά, πώς τα κατάφερνα να έχω και σχέση και να είμαι συνεπής; Μήπως δεν έδινα τόσο βάρος στη δουλειά; Αποκλείεται, αφού λατρεύω τη δουλειά μου. Μήπως φταίει ο ανάδρομος; Μήπως τώρα που δεν έχω σχέση τα έφτιαξα με τη δουλειά μου; Μήπως ξέρω και τις απαντήσεις στις παραπάνω ερωτήσεις;
P.S. 3 Νομίζω τις ξέρω. Χαλόου.
P.S. 4 Σχέση θέλω; Τι λες κι εσύ μετά από όλα αυτά; Α, κι έβγαλε μια προσφορά η Aegean με 85 ευρώ από 12 Νοεμβρίου για Παρίσι. Μετά συγχωρήσεως, αλλά παίζετε με τα νεύρα μου; Ποιός περιμένει μέχρι 12 Νοεμβρίου;

4 σχόλια:

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Μην ανυσηχείς, λίγο πολύ κάπως έτσι είμαστε όλοι μας!!!

Καλό κουράγιο

.......marmarigi....... είπε...

μην τα περνεις ολα σοβαρα , μερος της πραγματικοτητας ειναι ολα αυτα που συμβαινουν, για να ξεφυγεις κανε κατι διαφορετικο , αυτοσχεδιασε .

Spacie είπε...

χμμ εμένα είναι κλασσικά παραμυθένια και μες την τρελλή χαρά

μάλλον τελικά είναι όλα σχετικά με το πως την βλέπεις

KEEP POSITIVE :)

g for george είπε...

Αυτό νομίζω ονομάζεται ζωή.

Το άλλο ονομάζεται Αθήνα.

There you have it.