18.10.08

τέλος

Τέλος σημαίνει τέλος. Κλειδώνω οριστικά. Όλοι νιώθω ότι είναι ίδιοι. Κανένας δε διαφέρει απο κανέναν. Σ' αυτή την πόλη δεν υπάρχει κανένα μέλλον. Μόνο ψυχοπαθείς κυκλοφορούν ελεύθεροι. Άνθρωποι χωρίς κανένα ίχνος συναισθήματος. Δεν γίνεται να υπάρξει κανείς εδώ. Κάποιος άνθρωπος που να μην λειτουργεί όπως οι άλλοι είναι χαμένος από χέρι. Στη μοναξιά της διαφορετικότητάς του. Μιας διαφορετικότητας που οι άλλοι προσπαθούν να μειώσουν και να γκρεμίσουν επειδή δεν την αγγίζουν. Συγγνώμη αλλά δεν θα πάρω μέρος σ' αυτό. Κλειδώνω γιατί πάλι έκανα το λάθος. Να ενδιαφερθώ για κάποιον που από την πρώτη στιγμή μου έδωσε να καταλάβω πόσο αφερέγγυος είναι. Ευτυχώς αυτή τη φορά τα δείγματα τα είχα από νωρίς. Κι ήταν ικανά για να με διώξουν μακριά. Έπαιξες λάθος. Αποχωρώ. Όχι μόνο για να προστατευθώ, αλλά γιατί δεν το αντέχω. Να είμαι χαρισματικός, έξυπνος, συναισθηματικός, ανοιχτός, καλόκαρδος, αγαθός, όπως οι φίλοι μου λένε, είναι αυτό που είμαι. Δεν το επέλεξα, έτσι είμαι. Και κανείς, μα κανείς δε με θέλει. Βαρέθηκα να ακούω καλές κουβέντες από φίλους και γνωστούς, αλλά στο τέλος της μέρας να τρώω όλα τα κόμπλεξ των άλλων στη μούρη. Ε, λοιπόν, δεν θέλω άλλο. Ένας άνθρωπος μου έκανε κι εμένα κλικ, και πάλι ήταν ακατάλληλος. Κανείς άλλος. Ποτέ ξανά. Δεν ξέρω αν τα δάκρυα θα φέρουν λύτρωση, τη δύναμη μου να ξαναβρω πρέπει. Μέχρι το πρωί, να είμαι πάλι δυνατός. Να συνεχίσω το ταξίδι μου. Συνεπιβάτης γιοκ. Γιατί η καρδιά πονάει. Και θέλει να πονάει από αγάπη, όχι από το μίσος των ανθρώπων. Λυπάμαι για όλα όσα ζούμε. Για τη φτήνια μας, την ανωριμότητά μας, τις φοβίες μας. Εκτός αν είμαι εγώ τόσο τρελός που αγαπώ λάθος.

P.S. 1 Πίστευα ότι οι άνθρωποι πρέπει να πηγαίνουν δίπλα δίπλα, ο καθένας στο δικό του όμως ποδήλατο. Να μην κουβαλάς κανένα και να μη σε κουβαλάει κανένας. Τώρα κατάλαβα ότι οι άνθρωποι ούτε δίπλα μπορούν να πάνε. Γιατί υπάρχουν κάποιοι που δεν ξέρουν να κάνουν πετάλι, και μόλις δουν κάποιον που ξέρει, αντί να του ζητήσουν να τους μάθει, τον μισούν και κοιτάνε πως να το ρίξουν από το ποδήλατο. Και πετάλι να ξέρουν, τεντώνουν το πόδι και σε σπρώχνουν για να πέσεις κάτω. Μόνο που αυτοί που πέφτουν σηκώνονται και αλλάζουν προορισμό.
P.S. 2 Για την ιστορία του πράγματος, τελευταία στιγμή ακύρωσε επειδή τον πήραν οι φίλες του να βγούνε. Και όταν απλά σημειώσα ότι ''μα, είχαμε πει να βγούμε από χτες, και σε έχω προσκαλέσει απόψε, πήρα κάτι χαζές απαντήσεις, εντελώς εγωκεντρικές και κακεντρεχείς. Εγώ ξέρω, επειδή μου είπε στο τηλέφωνο ότι ενδιφέρεται για μένα, ότι όταν ενδιαφέρεσαι για κάποιον κάνεις και τις ανάλογες κινήσεις. Τα λόγια φεύγουν, οι πράξεις όμως μένουν. Και όταν είπα ότι στεναχωριέμαι που δε θα τα πούμε, μου είπε να μην ξαναμιλήσουμε γιατί δεν θέλει να κάνει τους άλλους να στεναχωριούνται. Πιο χαζό πράγμα δεν έχω ακούσει. Το κέρατό μου, που λέει και μια φίλη.

11 σχόλια:

brainwaves είπε...

Τα περισσότερα είναι συστατικά γνωστού και συνεχώς επαναλαμβανόμενου φαύλου κύκλου.

Θα σταθώ όμως και θα υπογραμμίσω το ps1.

Δυστυχώς, ο φθόνος και ο ανταγωνισμός διαπιστώνω ότι έχουν απλωμένα τα δίχτυα παντού.

Δε ζηλεύω, σου λέει... Σε φθονώ.
Δεν είναι ότι θέλω να αποκτήσω την ικανότητά σου. Θέλω εσύ να τη χάσεις.

We need some change... Στον τρόπο που σκεφτόμαστε...

Καλησπέρα και... χαμογέλα. Κοίτα μπροστά.

One of the people είπε...

@ brainwaves. Εγω επειδη τωρα βγηκα στον εξω κοσμο, τωρα γνωριζω αυτο τον φαυλο κυκλο. Αποψε δε μπορω να χαμογελασω. Αυριο ελπιζω να χαμογελαω.

Hfaistiwnas είπε...

Έτσι λέει η φίλη; Δίκιο έχει.. αλλά άλλου το κέρατο πρέπει να βάζει..
Τώρα τι να πω, ότι δεν έχεις δίκιο; Δεν φέρθηκε σωστά το άτομο και κρίμα που ήσουν τόσο καλός μαζί σου, ελπίζω να καταλάβει τι έχασε..

SK είπε...

'Ισως είναι θέμα διαφορετικών προσδοκιών. Εσύ είχες μάλλον δυνατό crush γι'αυτόν. Σε είχε ήδη επηρεάσει συναισθηματικά.
Εκείνος, και προφανώς του άρεσες, πιθανόν να ήθελε μια πιο casual γνωριμία κατ'αρχήν. Ίσως τον "τρόμαξε" η ένταση που διαισθάνθηκε από αυτά που είπατε στο τηλέφωνο.
Ποιος ξέρει πώς θα εξελισσόταν...
Συμβαίνουν αυτά, συνεχώς...

tovenito είπε...

τελικά δεν..καλύτερα που δεν..
τώρα που είναι νωρίς..
και μπορείς να..

την καταλαβαίνω την διάθεση τύπου άνοιξε πέτρα για να μπω. θα περάσει αργά ή γρήγορα..μέχρι τον επόμενο ενθουσιασμό. μέχρι την επόμενη προσγείωση. ποτέ δεν ξέρεις..μπορεί και να..
με τον επόμενο

UrbanTulip είπε...

τελικά, οι κουβέντες της αρχής είναι μια μεγάλη φούσκα....τι κρίμα.

the boy with the arab strap είπε...

να γραψω οτι σε καταλαβαινω ? να γραψω οτι βαδιζω μονος ? θελει πολυ δυναμη να σταθεις , και πρωτα απ' όλα να εισια καλα με τον εαυτο σου , οσο γινεται ....

Lady D είπε...

et si un jour, je realise q je t aime vraiment, honnetement, d une facon profondement douloureuse, je dois te le dire?
ou serat il preferable de dissimuler du sentiment
pour eviter le danger d une possible blessure infectieuse?

Lady D είπε...

c est une questionne plutot rhitorique.
la verite c est presq toujours plus compliquee
meme s il y a pas du blessure
il y a toujours de personnes, de prejudices, q managent d egratigner la surface delicate de ta bulle intime

tito είπε...

Νομιζω πως εχεις αναγκη απο μουσικο χαλι, αν και δεν το ζητησες.Ακουσα σημερα το κοματι David Fonseca - Kiss me, Oh Kiss Me εχει ωραια μουσικη (happy) και το βιντεο κλιπ δεν ειναι κακο.Καλη σου μερα!
p.s. τα πραγματα που θελεις 8α ερθουν μονα τους

kat. είπε...

εντάξει.. δεν γνωριζόμαστε αλλά εγώ θα σου τα πω!
συγνώμη κιόλας!
αν δεν μπορεί να καταλάβει πόσο ξεχωριστός είσαι, τότε δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέσαι για αυτόν.
γλυκό μου.. όλα είναι μέσα στο μυαλό μας. όταν αποβάλλουμε κάποιες χαζές συνήθειες.. τύπου: τρέχουμε πίσω από κάποιον, όταν μάθουμε να σεβόματε τον εαυτό μας και να του δίνουμε κάτι παραπάνω, όταν μάθουμε να χαμογελάμε απλώς επειδή ξυπνήσαμε και σήμερα.. τότε όλα θα πάνε καλύτερα στην ζώη μας και όλοι θα τρέχουμε πίσω μας!
σε παρακαλώ χαμογέλα, έστω και ψεύτικα. είναι μια αρχή και αυτό..
μου θυμίζεις το τραγούδι του κ. βήτα, το "δεν είμαι από εδώ". του βήτα δεν είναι; συγνώμη αν δεν είναι.. πάντως αυτό μου θυμίζεις και το λέω με την καλή έννοια..
είναι αγαπημένο μου κομμάτι.