21.12.08

πού σου γνέφω, πού πάεις*


Τις τελευταίες εβδομάδες το μόνο που προλαβαίνω είναι να δουλεύω. Και να παρατηρώ. Τα γεγονότα. Μικρής σημασίας αν τα βάλεις στη σωστή τους διάσταση, αλλά που θα μπορούσαν όμως και να σε παρασύρουν σε λανθασμένα συμπεράσματα. Διότι οι άνθρωποι έχω την εντύπωση ότι δεν πάνε καλά. Και είναι πρόβλημά τους. Εγώ τί φταίω; Να έχω ένα κεφάλι καζάνι, να προσπαθώ να προλάβω τον πανικό, να τρέχω πάνω κάτω και να έχω και την κουλαμάρα του καθένα να αντιμετωπίσω. Για παράδειγμα, υποτιθέμενο γκομενάκι που επειδή δεν του έκατσα αποφάσισε να εξαφανιστεί, και τώρα στέλνει sms "Σκασμένο τι κάνεις; Είμαι με τη Μαρία. Σου στέλνει χαιρετίσματα". Άλλα ντ' άλλα. Ποιος σου είπε ότι είμαι σκασμένο και πώς σου 'ρθε να εμφανιστείς πάλι. Εμένα με ρώτησες; Κι απαντώ από ευγένεια, "είμαι καλά, δουλεύω. Καλές Γιορτές". Και μου ξαναπαντά: "είσαι αγενής. Στη Μαρία δε στείλεις χαιρετίσματα;" Κοιτάζω με απορία την οθόνη του κινητού και θέλω να το πετάξω μακριά. Να γλιτώσω από τον κατατρεγμό της Μαρίας. Άλλο παράδειγμα, γνωριζόμαστε σε bar. Έρχεσαι και ξαναέρχεσαι και με κοιτάς. Μαθαίνεις αφού ρωτάς τον σύνδεσμο το facebook μου και με κάνεις φίλο. Και μετά εξαφανίζεσαι. Πού πήγες; Τρίτο παράδειγμα. Στην τούρλα του Σαββάτου μπαίνω στο facebook (έχει κλείσει σπίτια, το κέρατό μου) να τσεκάρω τι παίζει και βρίσκω μήνυμα 12 χρόνια μετά από τον πρώτο μου έρωτα. "Θέλω να τα πούμε". Πώς είπατε; Τί να πούμε; Νωρίς το θυμήθηκες κι εσύ. Νιώθω να βάλλομαι από παντού. Και μου το είπε το ζώδιο ότι θα έχουμε επανεμφανίσεις. Άσε το άλλο. Η περιπτωσάρα. Έχουμε χωρίσει κακήν κακώς και εξακολουθεί και μου στέλνει mails με τα νέα του. Ξέρεις, ανακοινώνει που θα εμφανιστεί η ψωνάρα που ήθελε να γίνει ηθοποιός αλλά κατέληξε εμψυχωτής. Δεν θα έρθω όπου κι αν με καλέσεις. Φτάνει πια. Αξιοπρέπεια δεν έχεις; Τι είπα τώρα. Και δεν σταματάει εδώ η κατρακύλα. Μόνο κουλαμάρες. Μόνο. Ό,τι του φανεί... Κανείς δεν ξέρει πού πάει. Κι εγώ, 5 η ώρα το πρωί στην Πειραιώς μέσα στο αυτοκίνητο της Ν. να βλέπω από μακριά να περνά το παιδί με τη vespa και να χάνεται...Γαμώ την ατυχία μου! Τράβα χειρόφρενο και κάνουμε U turn. (όλα γύρω μου γυρίζουν....)

* Κυπριακή έκφραση που όταν τη λέμε για κάποιον σημαίνει πως αυτός είναι ό,τι να 'ναι.

P.S. 1 Και μέσα σ' όλα ένας άνθρωπος που μου έβαλε ένα γρίφο. Δύσκολο να τον λύσεις. Ακόμα όμως κι αν τον λύσεις, δύσκολο να πας στο επόμενο επίπεδο. Αυτό κι αν είναι σφαλιάρα.

7 σχόλια:

UrbanTulip είπε...

Από όλο αυτό το χαμό, τους βλάκες που πάντα θα υπάρχουν και πάντα θα νομίζουν πως με ένα ηλίθιο μνμ ή email σε "έχουν', κρατάω το ενσταντανέ με τη βέσπα.....you are getting closer :)
δες το σαν όχι και τόσο ατυχή στιγμή
φιλί

the boy with the arab strap είπε...

δουλευεις ,αλλα εχεις το χρονο να παρατηρεις , καλο αυτο.
το facebook τι το θες ?
τελικα κυκλοφορουν πολλες βεσπες .
καλες γιορτες .

apparos είπε...

Λέω και 'γω τι γίνετε με τόσα κυπριακά στοιχεία (κάτι τραγούδι γενιές της σιωπής, κάτι Christmas cake)

[που σου νέφκω που πάεις στην πράξη]

Κατά τα άλλα οι τελευταίες εξελίξεις αποδεικνύουν πόσο απέχουν οι σαπουνόπερες που την πραγματικότητα...

Voice athens εδοκίμασες να δεις την τύχη σου με την vespa; :P

Hfaistiwnas είπε...

ιιιιι χεχε απλά παράβλεψέ τους όλους!!!!!!!! Και καλές γιορτές!!!!!!

Κώστας είπε...

Μπορώ να δείξω με ένα σχόλιο πόσο πολύ μου αρέσει το τραγουδάκι που έβαλες να παίζει;

Μάλλον όχι!

kat. είπε...

μήπως στο ζώδιο είσαι παρθένος;
μόνο οι παρθένοι ζουν παρόμοια κουλά γεγονότα!
δηλαδή εγώ!

turigr είπε...

Αυτό με τη βέσπα μου φαίνεται θετικό στοιχείο. Μήπως πρέπει να το κυνηγήσεις περισσότερο;