Ούτε μια ρυτίδα σου θα γράφει το όνομά μου
ούτε σε μι' αγρύπνια σου εμένα θα σκεφτείς
Αν μ' έβλεπες σ' αυτή την κατρακύλα
παρ' όλη την ξεφτίλα, θα ήθελα να 'ρθεις.
Ούτε που θυμάσαι τη μάρκα που καπνίζω
και ας μην ξεχωρίζω εσένα απ' τον Θεό
Αν ήξερες πόσο πολύ πονάει η ζήλια
θα έτρεχες με χίλια για λίγο να σε δω.
Μαζί
Αλλιώς το είχα συνηθίσει
μ' εσένα είχα σκηνοθετήσει
όλη μου τη ζωή.
Μαζί
Όταν σε είχα συναντήσει
είχε η καρδιά αλλαξοπιστήσει
και ήθελε μαζί.
Λέω στον καθρέφτη μου
πως είμαι ένας καημένος
που περιμένω άδικα, κι αυτός τι να μου πει
Το μέγεθος σε κάθε προδοσία
σημαίνει στην ουσία πόσο έχεις φιληθεί.
P.S. 1 Στον (...)
P.S. 2 Το τραγούδι έγραψε ο Σταμάτης Χατζηευσταθίου και περιλαμβάνεται στο δίσκο του "Από κουρέλια νυφικό". Τραγουδάει ο Κώστας Μακεδόνας.
4 σχόλια:
Αυτό το 'μαζί' μερικές φορές ακούγεται πολύ πιεστικό. Είναι ιδανικό να είσαι μαζί με κάποιον αλλά πόσες υποχωρήσεις μπορείς να κάνει κανείς για να είναι 'μαζί' με κάποιον? Το μεγαλύτερο λάθος μας είναι ότι θέλουμε τη ζωή μας 'μαζί' αλλά σκεφτόμαστε ατομικά. Το άλλο μας μισό δεν ξέρω αν υπάρχει αλλά σίγουρα υπάρχουν άτομα που μπορούμε να πορευτούμε 'μαζί' σε αυτή τη ζωή.
P.S. Δεν ξέρω αν αυτά που έγραψα κολλάνε στο post. Απλά αυτά μου βγήκαν να γράψω.
Καλημέρα!!
Ωραίοι στίχοι αγαπητέ μου!
Δυστυχώς δεν μας έρχονται στη ζωή όπως τα έχουμε σκηνοιετήσει... άδικο μεν αλλά δεν είναι στο χέρι μας..
Kαλημέρα...
Αγαπητέ Δημήτρη,
ο έρωτας δεν είναι πιεστικός. Ο έρωτας όταν είναι αμοιβαίος έρχεται το μαζί τόσο αυθόρμητα και τόσο όμορφα.
Ηφαιστίωνα μου,
έχεις δίκιο. Αυτή είναι η γαμημένη η ζωή μας. Καλημέρα.
Απλά ο έρωτας είναι η αρχή του 'μαζί'. Το μετά νομίζω οτί θέλει αρκετή δουλειά και από τους δύο! Ο έρωτας δεν είναι πιεστικός... πιεστικό ίσως είναι το 'μαζί' όταν δεν αφήνει ελευθερία στον άλλο να υπάρχει ΚΑΙ σαν μονάδα!
Δημοσίευση σχολίου