29.3.09

οι μέρες που διχάζουν


Τί γίνεται όταν ο παλιός σου εαυτός έρχεται σε αντιπαλότητα με τον καινούριο; Τί γίνεται όταν όσοι είναι δίπλα σου δεν ξέρουν τι τους γίνεται; Τί γίνεται όταν τους βλέπεις όλους να παίζουν; Τί γίνεται όταν αυτό που θες δεν υπάρχει; Τί γίνεται όταν μπερδεύεσαι από τις συμπεριφορές των άλλων; Τί γίνεται όταν νιώθεις μόνος; Τί γίνεται όταν μαθαίνεις ότι το κάρμα σου είναι Λέοντας και Δίδυμος; Τί γίνεται όταν ξοδεύεις πολλά λεφτά σε μια περίοδο κρίσης; Τί γίνεται όταν δουλεύεις μέρα και νύχτα; Τί γίνεται όταν σου λείπει κάποιος; Τί γίνεται όταν περιμένεις επιτέλους τις διακοπές του Πάσχα; Τί γίνεται όταν αυτός που σου αρέσει είναι πρώην γνωστού σου; Αλλά γιατί κι αυτός να διαφέρει από τους άλλους; Τί γίνεται όταν όλα μέσα σου είναι τόσο σκατά και μπερδεμένα; Τί γίνεται όταν δε σου αρέσει τίποτα; Τί γίνεται όταν αφήνεσαι στον υπερκαταναλωτισμό; Τί γίνεται όταν είσαι το επίκεντρο; Τί γίνεται όταν κλέβεις την παράσταση; Τί γίνεται όταν λιώνεις στις δημόσιες σχέσεις; Τί γίνεται όταν τρως πόρτα; Τί γίνεται όταν ρίχνεις χυλόπιτα; Τί γίνεται όταν κλείνεις την πόρτα και είσαι μόνος στο σπίτι; Τί; Τίποτα.

P.S. 1 Όποιος μιλά ισπανικά ίσως καταλάβει αυτούς τους μοναδικούς στίχους από το τραγούδι της Luz Casal, Lo eres todo!
P.S. 2 Όλα καινούρια, όλα από την αρχή. Αυτό είναι το ζητούμενο. Σα να αρχίζει τώρα η ζωή. Να ξεχάσω το κακό παρελθόν, σαν τώρα να καταγράφονται οι πρώτες πληροφορίες στο σκληρό δίσκο.

6 σχόλια:

turigr είπε...

Λες: "Τί γίνεται όταν δε σου αρέσει τίποτα;"
Όμως λίγο παραπάνω ρωτάς: "Τί γίνεται όταν αυτός που σου αρέσει είναι πρώην γνωστού σου;"
Να λοιπόν κάτι που σου αρέσει! Πιάσου από αυτό. Και μην προκαταλαμβάνεις καταστάσεις!

apparos είπε...

Όπως διάβαζα τα ερωτήματα σκεφτόμουν την απάντηση "Τίποτε"! Ματαιοδοξία στο μεγαλείο της!
Νομίζω δεν χρειάζεται να ξεχάσουμε το παρελθόν, απλά να βλέπουμε μπροστά!
Ο turi έδωσε hint!

UrbanTulip είπε...

Τι γίνεται όταν πια, συνειδητά τα παρατηρείς όλα αυτά;
Ένα μικρό μεγάλο θαύμα...
φιλί

tito είπε...

Φιλε μου πριν διαβασω το post σου,εκανα στον εαυτο μου την ερωτηση 'πως γινεται καθε μερα να ζεις τα ιδια πραγματα;' και η μονη απαντηση που βρηκα για να αλλαξω αυτη την κατασταση ,ειναι πως πρεπει να βρω το στοχο μου.Βρες το στοχο σου.

One of the people είπε...

turigr. Ήταν κάτι στιγμιαίο. δεν βρίσκω λόγο να πιαστώ. Αλλά από κάπου θα πιαστώ, κι αυτό είναι το λάθος μου.

Appare μου,ματαιότητα. Όχι ματαιοδοξία.

Tulip my darling, εκτός από θαύμα παθαίνεις αυτό γράφεις. Ζεις χωρίς χρώματα, μόνο με το λευκό.

Καλέ μου φίλε Tito μάλλον έχεις δίκιο γιατί τώρα τελευταία νιώθω ότι έχω χάσει το στόχο. Τον ξαναβρίσκω όμως. Φταίει η αλλαγή της εποχής και η κούραση του χειμώνα.

the boy with the arab strap είπε...

θες συνεχεια να κλαιγεσαι , μην ρωτας τιποτα , απλα κανε πραγματα .