15.10.08

λες;

Σήμερα 19.00
Αυτό το ερώτημα μου έρχεται στο μυαλό συνέχεια, εδώ και μερικές ώρες. Σήμερα κατάλαβα ότι θέλω να έρθει, αλλά φοβάμαι κιόλας. Θα μου στερήσει την ελευθερία μου; Θα είναι σαν τους άλλους; Θα μπορέσω να ξαναδώσω; Να ανοιχτώ; Τίποτα δεν θα είναι όμως όπως παλιά. Άλλος πια εγώ. Πραγματικά άλλος. Άλλος κι εκείνος που θα 'ρθει. Λες να έρθει; Λες να ξαναέρθει; Θα αργήσει;

Απόψε 21.15
Ανοίγεις την πόρτα. Μπαίνεις στο αυτοκίνητο κι αρχίζεις να παίζεις μαζί μου. Να λες τα δικά σου. Να με πειράζεις. Τα μάτια σου λάμπουν. Φωτίζουν το μέσα μου εγώ. Με κοιτάς, σε κοιτώ. Συνεχώς. Θέλω. Πολύ. Καλύτερα που σε άφησα να επιλέξεις εσύ το εστιατόριο. Εγώ μπορεί και να σε τρόμαζα, σ' αυτά τα trendy που μπορεί και να σε πήγαινα για να σε εντυπωσιάσω από ανασφάλεια. Νιώθω σαν να σε ξέρω. Χρόνια. Και μετά οι συμπτώσεις. Και με κοιτάς μέσα στα μάτια, και νομίζω ότι προσπαθείς να με διαπεράσεις, και παλεύω να μη σ΄αφήσω. παλεύω πολύ. Θέλω να σ' αγίξω. Να σε αγκαλιάσω. Να σε μάθω. Και πάλι χαζές συμπτώσεις. Αλλά τελικά τους ανθρώπους που είμαστε μαζί, όσο διαφορετικοί κι αν είναι, τους συνδέει κάτι. Με τους ανθρώπους που αγάπησα, κατάγεστε από το ίδιο μέρος, είστε αέρινοι τύποι, και με φώναξες όπως αυτοί χωρίς να το ξέρεις. Λες; Αναρωτιέμαι διαρκώς. Θέλω. Να θέλεις κι εσύ; Εγώ όταν νιώθω κάτι, χάνομαι, δε μπορώ να καταλάβω. Είπες πως θα τηλεφωνήσεις αύριο. Και μετά, κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο, ρώτησες τί. Τί; Επέμεινες. Ήθελα κι άλλο λοιπόν. Θέλω κι άλλο. Από εκεί που δεν το περίμενα. Νιώθω μια γαλήνη και μια αναμπουμπούλα μέσα μου. Σημάδι. Λες; Ας είναι.

P.S.1 Είχε πολύ καιρό να θέλω κι άλλο. Είχε πολύ καιρό να νιώσω τόσα όσα δε λέγονται σε ένα απλό post.
P.S.2 Μαζί σου θέλω. Θα με πειράξει αν δεν... Αν δεν ταξιδέψουμε.
P.S.3 Αυτά τα μάτια, τα ανασύρω συνέχεια από τη μνήμη μου.
P.S.4 Φοβάμαι. Θέλω. Δεν κρατιέμαι. Αμύνομαι. Καταλαβαίνω. Ονειρεύομαι.

11 σχόλια:

tovenito είπε...

λέω!
φυσικά εσύ που το ζεις το ξέρεις καλύτερα! μήπως είναι ενθουσιασμός; μήπως είναι παιχνίδι;
ότι κι αν είναι λέω να το ζήσεις πάντως.
και όταν έρθει η ώρα θα βρεις την απάντηση μέσα σου.

uberbastard είπε...

εγω λεω να βγεις from your comfort zone και να δοκιμασεις να δεις αν ολα αυτα που αλλαξαν μεσα σου μπορεις να τα δειξεις και σε καποιον αλλο. αυτο που λες για τα εστιατορια ειναι σα ν'ακουω τον εαυτο μου.ειναι γαμωτο τοσο δυσκολο να βγεις απο την περσονα σου και να εισαι ο εαυτος σου. ελπιζω να τα καταφερεις...

the boy with the arab strap είπε...

μια εμπειρια ακομη λοιπον......

Hfaistiwnas είπε...

Φυσιολογικό, μπορεί να νιώθεις κάτι παραπάνω από απλή έλξη.. και αυτό είναι ανώτερο.. ζήτησέ το, ίσως βγει κάτι καλό, κάτι πιο σταθερό..

brainwaves είπε...

Άσε το συναίσθημά σου ελεύθερο και ξέχνα το φόβο και την ανασφάλεια...

Μακάρι. Σου εύχομαι. Σας εύχομαι.

One of the people είπε...

@ Tovene Σήμερα ξύπνησα νωρίς... Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ο ενθουσιασμός. Ακόμα κι αυτό να είναι, ωραίο είναι για όσο είναι.

@ bastard. Μα η περσόνα, είναι η προστασία μας.

@ Brain. Φόβος κι ανασφάλεια. Γίνεται να μην έχεις; Μου βάζεις δυσκολα.

Πίστευα ότι την επόμενη φορά όλα έπρεπε να πάνε αργά. Έλα όμως που μέσα μου κάτι μέ σπρώχνει να πατήσω το γκάζι; Βοήθεια guys...τι να κάνω;

uberbastard είπε...

Πρωτα απ'ολα να μην τον τρομαξεις

και βγαλε γαμωτο τη λεκτικη επαληθευση

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Πάντα στα υστερόγραφα κρύβονται οι αλήθειες μας!

υγ θα συμγωνήσω με τον uberbastard, βγάλε αυτή την λεκτική επαλήθευση, έχει κάνει εμφάνιση η πρεσβυωπία!!!

UrbanTulip είπε...

Άσε τις άμυνες,ζήτα και άλλες τέτοιες στιγμες. Τις δικαιούσαι.
φιλί.

Ο ψεύτικος Πέτρος είπε...

Επειδή ζω μια τέτοια ιστορία στην γέννηση της έχω να σου πω απλά go for it! Κάτι μέσα σου όμως έχει μια αμφιβολία… Μήπως δεν αξίζει τον κόπο; Κάνεις λάθος γιατί απλά έχεις ξεσυνηθίσει το παιχνίδι αυτό.

Hfaistiwnas είπε...

Πάτα το.. ακολούθα το ένστικτό σου..