8.1.09

η εποχή της απαξίωσης


Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι όλα όσα συνέβησαν στη ζωή μου θα με οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στην απαξίωση των σχέσεων, στην απόρριψη των ανθρώπων που θα ενδιαφέρονταν για μένα, στην υπερπροστασία του εαυτού μου. Δούλεψα πολύ για να αλλάξω, να απεξαρτηθώ από συναισθήματα, καταστάσεις, πρόσωπα, πράγματα, αντικείμενα, ιδέες, σχέσεις, σκέψεις. Αλλά μάλλον το παράκανα. Τώρα πια υπάρχει μέσα μου μια μικρή σπίθα για μια νέα αρχή, σαν μια ανάγκη φυσιολογική, κι από την άλλη, κάθε φορά που κάποιος θα προσπαθήσει έστω και συμπάθεια να μου δείξει, εκτός ότι περνάει από ακτίνες x, κρίνεται αυστηρά και απορρίπτεται. Μην απορείς. Είμαι στο άλλο άκρο. Σ΄αυτό που δεν φανταζόμουν ότι υπάρχει. Γιατί για μένα πια η απαξίωση είναι γεγονός. Δε φοβάμαι μη πληγωθώ, γιατί δεν θα αφήσω κανέναν να με πληγώσει. Οχυρώθηκα τόσο καλά. Και προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου, πως οι μεγάλοι έρωτες είναι μια εφεύρεση όσων δεν έμειναν μόνοι με τον εαυτό τους. Κι ότι ο καναπές μου είναι δικός μου, κι ότι στη μηχανή μου δε θέλω συνεπιβάτη, κι ότι δε θα μαγειρέψω ξανά για γκόμενο ελάφι. (Έχω κάνει και κουλαμάρες, αυτό να λέγεται) Και το εκπληκτικό είναι ότι πια μυρίζομαι από μακριά τους ανθρώπους. Μπορώ να ξεχωρίζω. Μπορώ να συμβουλεύω. Μπορώ να διακρίνω το σωστό από το λάθος. Μπορώ να χειρίζομαι καταστάσεις. Μπορώ να είμαι τόσο ψύχραιμος και χαλαρός. Δε λέω με προτιμώ έτσι. Η αλλαγή ήταν μεγάλη. Έγινα "κανονικός" άνθρωπος. Αλλά και τώρα που το έκανα κι αυτό, πάλι μόνος νιώθω γιατί διαπίστωσα πως για όλα όσα κατηγορούσα τον εαυτό μου, και θεωρούσα αντικανονική συμπεριφορά, οι άλλοι τα εφαρμόζουν με ευκολία. Μα πώς γίνεται; Να διορθώνεις τα λάθη και πάλι να μην είσαι με κάποιον; Μην μου πεις. Ξέρω. Διόρθωσα τα λάθη, αλλά μαζί διόρθωσα και τα σωστά, κι έτσι έφτασα στην εποχή της πλήρους απαξίωσης κάθε ίχνους επαφής συναισθηματικής. Ανάμεσα πάντως στο πριν και το μετά, προτιμώ το μετά, γιατί με αυτό μπορώ να λέω όχι μόνο ότι δε θα λυγίσω, αλλά και πως είμαι δυνατός. Δυνατός όσο εκατό φορές οι άνθρωποι που κάποτε με λύγισαν και μου πούλαγαν εξυπνάδα, αυτή που δεν θα βρουν ποτέ για να δουν τον εαυτό τους κατάματα και να μην τον σιχαθούν. Γιατί γι' αυτούς δεν υπάρχει πριν και μετά. Όλα είναι μια ευθεία γραμμή, όπως το καρδιογράφημα του τεθνεώντος.

P.S. 1 Και τώρα, πώς αλλάζουν εποχή; Γιατί θα φανεί και κανένας σοβαρός άνθρωπος και θα του κάνω τη ζωή ποδήλατο.
P.S. 2 Μ' αρέσει αυτή η ζωή σήμερα. Μου μαθαίνει συνεχώς. Δεν είναι flat. Και με προχωράει. Πάντα πίστευα ότι πρέπει να επιλέγουμε ανθρώπους που μας προχωράνε. Όταν το κάνουμε μόνοι μας είναι ακόμα καλύτερο. Και δεν έχουμε κανένα ανάγκη.
P.S. 3 Δουλεύω με τον εαυτό μου. Μόνος. Και αυτή η διαδικασία δεν τελειώνει ποτέ. Κι είναι τέλεια.
P.S. 4 ...γράψε εσύ ό,τι θέλεις στο 4. Έχω πολλά που θέλω να γράψω απόψε, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο, γράφω μόνο αυτά που φτάνουν στο πληκτρολόγιο. Τα υπόλοιπα μάλλον κρατιούνται μέσα μου.
P.S. 5 Κέρδισα το φλουρί και ξέχασα να σας το πω.
P.S. 6 Κι επειδή ένα P.S. πιο κάτω και το ξανασκέφτηκα... Κι επειδή είναι μία ιδέα που έχω εδώ και καιρό κατά νου, θα μπορούσαμε να γράψουμε κάποια κείμενα μαζί κάποιοι άνθρωποι και να δημοσιεύονται ταυτόχρονα στα blog μας. Όποιος έχει θέμα...mail me. Μπορεί και να μην είναι εφικτό. Το είχα σκεφτεί σαν διάλογο. Το συζητάμε. Φιλοξενούμε και κείμενα bloggers και μη, που αναζητούν στέγη επίσης. Ciao bello-a!

12 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

ναι υπάρχει αυτό το στάδιο. και θέλει δύναμη να χτίζεις οχυρά. ακόμα περισσότερη να βγεις έξω από αυτά και να τα αντικρίσεις. ακόμα πιο πολύ να τα αντικρίσεις με κάποιον άλλον μαζί. και προσπερνάς στιγμές και ανθρώπους που αξίζουν αυτή την βόλτα. και μην ξεχνάς. όσο πιο δυνατός είσαι τόσο πιο ευάλωτος παραμένεις.

Hfaistiwnas είπε...

Απαξίωση.. ίσως εποχή βαθύτερης κατανόησης των πραγμάτων και συνειδητοποίησης της ευτέλειας ορισμένων τύπων σχέσεων..
"φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά" εφαρμόζεται και παίρνει η μπάλα όλους τους υποψήφιους..
τον εαυτό σου προφυλλάσσεις... λογικό είναι, πιστεύω θα καταλάβεις όταν δεν πρέπει κάποιον να πάρει η μπάλα..

the boy with the arab strap είπε...

δυναμη μονο απο την εαυτο μας περνουμε ,αλλα μην το παρακανεις , μην πας στο αλλο ακρο , και μην εισαι σιγουρος για τιποτα ουτε και τον εαυτο σου .

apparos είπε...

Οχυρό...

Ρίχνεις κάποιους τείχους, δύσκολα όταν ξέρεις τι σε περιμένει.

Όλα μόνος ε;

P.S.4. Εύχομαι να ερωτευτής (ξανά) να παίσουν οι άμυνες.

Το φλουρί είναι σημάδι! Καμιά σχέση με πιθανότητες! Κάτι καλό σε περιμένει στο 9! Κόψε λίγη ματαιοδοξία και καν' την αισιοδοξία!

SK είπε...

Πολλοί είμαστε σε παρόμοιο στάδιο μου φαίνεται, αν και όχι κατ'ανάγκην λόγω παρόμοιου παρελθόντος.
Σου εύχομαι να είναι το 2009 έτος που θα αλλάξει αυτά που θές να αλλάξεις.
Καλό αυτό με το φλουρί, έστω και συμβολικά. Χρόνια πολλά!
@P.S. 6: Aφού δεν σου αρέσει ο διάλογος! (Εκτός και αν είναι από αυτά που θέλεις να αλλάξεις φέτος).

tovenito είπε...

το παν είναι να παραμυθιάζεις τον εαυτό σου. ότι είμαι δυνατός, ότι είμαι εκλεκτικός, ότι είμαι αναίσθητος, χίλια ότι..
πάντα η αλήθεια είναι άλλη.
γιατί με την πρώτη ευκαιρία μπορεί να μην ξανακάνεις ελάφι, αλλά καινούργια συνταγή θα ψάξεις να εντυπωσιάσεις

Ανώνυμος είπε...

PS4: Ζωή χωρίς αγάπη (και κάποιον να την μοιραστείς) τι να την κάνεις! Απλά μην φτάσεις στο άλλο άκρο και απομακρύνεις ανθρώπους που θέλουν να σε πλησιάσουν!

One of the people είπε...

Αγαπητέ Ανώνυμε, ζωή χωρίς αγάπη πολλά μπορείς να την κάνεις. Ξέρω τι θες να πεις, αλλά αυτά τα πράγματα πρέπει να είναι αμοιβαία για να απογειωθείς. Αλλιώς τί νοήμα έχει;

Τοβενε μου, δεν νομιζω οτι παραμυθιάζετε κανείς. Όλοι ξέρουμε καλά μέσα μας. Και σου υπόσχομαι, δεν θα ψάξω καμία συνταγή. Και το ελάφι μου το ζήτησαν να το κάνω. Σιγά μην έφτιαχνα ένα αθώο ελαφάκι. Αυτός το είχε στο ψυγείο του και δεν ήξερε τί να το κάνει.

ΣΚ, δεν είπα ποτέ ότι δεν μ αρέσει ο διάλογος. Από πού το συμπέρανες αυτό;

Αππαρε, αυτό που εσύ βλέπεις ματαιοδοξία, μπορεί να είναι άμυνα. Σκέψου το.

@--..-- Σίγοθρος μπορεί να είναι κάποιος γι' αυτά που νιώθει.

Ηφαιστίωνα, αυτόν που θα πάρει η μπάλα σήμερα που γράφω αυτό το σχόλιο, θέλω πάρα πολύ να συναντήσω, σα δώρο γεννεθλίων.

Βασνια, αν δεν ήμουν ευάλωτος δεν θα ήμουν εγώ.

apparos είπε...

Ματαιοδοξία ένα πράμαν είναι τζαι μπορεί να προκύψει που διάφορα.

Τώρα αν δεν είσαι ματαιόδοξος τζαι απλά τούτο που βγάζεις προς τα έξω είναι απλά ακόμη μια άμυνα, τότε καλύττερα.

Γιατί αν είσαι τυχερός, θα βρεθεί ο άνθρωπος να σου ρίξει της άμυνες, θέλεις δεν θέλεις. Ας είναι καλά η ανθρώπινη φύση.

Εύχομαι που εν να συμβεί να είναι ο κατάλληλος, κάτι που θέλω να πιστεύω ότι θα είναι για να μπορέσει να διαπεράσει το οχυρό.

Καλή σου μέρα!

SK είπε...

Ίσως παρανόησα τον τόνο των posts σου! Ζητώ συγγνώμην.

the boy with the arab strap είπε...

σιγουρος εισαι για οτι εχει περασει , γι ααυτο που ζεις και αισθανεσαι δεν μπορεις να εισαι σιγουρος για το ζεις , εισια μεσα στον κυκλωνα , πρεπει να βγεις απ'εξω για δεις .

Marlou Xintarianou είπε...

καλησπερα!καλως σε βρηκα!! καταρχην απαξιωση δεν ειναι αυτο που εχεις παθει.. απλα δε παραδεχεσε τον πονο και δεν αφηνεις στον εαυτο σου να το νιωσει!
αποριπτοντας ομως ανθρωπους απο γυρω σου για αυτο τον λογο ισως φτασεις να αναζητας τον παλιο σου χαρακτηρα!!

ps4: (το βαζω εγω) ρισκαρε, αγαπα εσενα με τα σωστα και τα λαθη σου!!δεν υπαρχει "κανονικος ανθρωπος" και εσυ εισαι για καποιον καπου το ιδανικο!

ps6: απανταω!!το ειχα κανει πιο παλια και το αποτελεσμα ειναι μοναδικο... αρκει ενα θεμα.. ακομα και χαζο! καλο βραδυ!