Έχω περάσει αυτό βράδυ Κυριακής με την διαπίστωση ότι για κάποια πράγματα ο κύκλος έκλεισε για μένα. Όλα έχουν αρχή, μέση και τέλος. Συνήθως το ουσιαστικό τέλος έρχεται μέσα μας και πολύ καιρό μετά το ανακοινώνουμε και στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτή είναι μία λογική αντίδραση-αντιμετώπιση ή τουλάχιστον έτσι φαντάζομαι. Έτσι λοιπόν, απόψε έκλεισε για μένα ένας κύκλος διότι αντιλήφθηκα αυτό που μου έλεγε ένας πολύ δικός μου άνθρωπος κι ενώ το συνειδητοποιούσα δεν το έκανα και κτήμα μου. Μετά από τρία χρόνια παρουσίας σ΄ ένα χώρο, αφού έμαθα μια δουλειά που την ξεκίνησα pour passer le temps, αφού πέρασα καλά αλλά και κακά, ένιωσα πως ήρθε το τέλος. Γιατί πολύ απλά δεν είμαι εγώ αυτή η δουλειά. Χωρίς σνομπισμούς και υπερβολές νιώθω ότι με "υποβιβάζει" να κάνω αυτή τη δουλειά. Δεν με καλύπτει. Με κουράζει και μου στερεί. Χρόνο και διάθεση. Κι όταν μου έλεγε όλα αυτά τα χρόνια ότι "μα εσύ, δεν πρέπει να κάνεις αυτή τη δουλειά, με τόσο ιδιαίτερες σπουδές και αυτό το μυαλό" πίστευα πως υπερέβαλε. Όχι γιατί δεν πιστεύω στον επαγγελματικό εαυτό μου, αλλά γιατί εκεί έκανα μιας μορφής ψυχοθεραπεία μσα από αυτή τη δραστηριότητα εκτός από το να περνάω ευχάριστα την ώρα μου και να αμείβομαι. Σήμερα δεν συντρέχουν πια οι λόγοι αυτής της ψυχοθεραπείας. Συντρέχουν όμως οικονομικοί λόγοι, γι' αυτό φοβάμαι πως την απόφασή μου αυτή θα αργήσω να την εξωτερικεύσω. Όπως επίσης φοβάμαι τις αλλαγές. Η αλήθεια είναι πως ο κόσμος μου πατάει όσο το δυνατόν σε γερές βάσεις, ενίοτε έχει και βαρίδια, και με τρομάζει η ιδέα να τα αποχωριστώ. Να αποχωριστώ ό,τι μου είναι γνώριμο. Ό,τι έχει ενταχθεί στη ρουτίνα μου. Πάντως θέλω να ανοίξω έναν καινούριο κύκλο, επαγγελματικά. Πιο ουσιαστικό που θα μου δώσει άλλες εμπειρίες και θα μου αναγνωρίσει τον πρότερο έντιμο βίο.
P.S. 1 Μήπως τελικά είμαι σνομπ;
P.S. 2 Mήπως η εσωστρέφεια που περνάω τον τελευταίο καιρό με κάνει να νιώθω έτσι;
P.S. 3 Μήπως δεν είναι εσωστρέφεια αλλά τα έχω βρει με τον εαυτό μου και μ' αρέσει πιο πολύ το σαλόνι μου απ' οποιοδήποτε άλλο μέρος;
P.S. 4 Μήπως τελικά μεγάλωσα;
17 σχόλια:
Αν εννοείς ότι μεγάλωσες κι άρα ξέρεις τι θες τότε αυτό είναι ευχής έργο. Ανεξαρτήτως ηλικίας ή οικογενειακής κατάστασης είναι δύσκολο να πεις 'ξέρω τι θέλω'. Αν το έχεις βρει λοιπόν δικαιούσαι να νιώθεις ευτυχισμένος :)
Όσο για τα επαγγελματικά μη κάνεις βιαστικές κινήσεις. Άσε την απόφαση να ωριμάσει και τη βάζεις σε εφαρμογή όταν θα έχεις ετοιμάσει και το έδαφος... Τι λες;
Καλημέρα και καλή βδομάδα!
Καλή βδομάδα Οne!!
Ουσία έχει πως η αλλαγή μέσα σου έχει ήδη γίνει. Τώρα χρειάζεται τόλμη για να το ανακοινώσεις. Κι η τυχή ευνοεί τους τολμηρούς, έτσι δε λένε?
Άσε και μου θύμισες κι ένα τραγούδι της Βανδή "Σπίτι μου, βρήκα τη λύση μου για να περνάω καλάαα" :))) Με το ΠΣ 3 σου συνφωνώ απόλυτα. Το βιώνω, αντιστρόφως ανάλογα. Δε μπαίνω σπιτί γιατί δεν αντέχω να κάτσω να κάνω ούτε μισή σκέψη με τον εαυτό μου. Ξέρεις τι τυχερός είσαι που εσύ απλά μπορείς και το απολαμβάνεις?
Daisy... σαν να εχεις δικιο... Να ωριμασει μεσα μου... Γιατι τα αποτομα τα φοβαμαι.
Homo, παντοτε χρειαζεται δουλεια με τον εαυτο μας...εκει ειναι το κλειδι.
Η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μερικές στιγμιαίες αποφάσεις.... Μερικές φορές δεν θέλει σκέψη αλλά ένστικτο.
Μόνο που αγαπητε ανώνυμε τις περισσότερες φορές ακούς τη σκέψη κι όχι το ένστικτό σου, από τον φόβο μήπως κάνεις λάθος επιλογή. Θέλω να πω ότι μια απόφαση την περνάμε από ζυγαριά πριν την πάρουμε κι αυτό μειώνει την ένταση του ενστίκτου.
Και σε εμένα ένας επαγγελματικός κύκλος έκλεισε,με μια απόλυση,και ακριβώς στο ίδιο σημείο σκέψης βρίσκομαι.Επομένως σε καταλαβαίνω,έγω έχω δώσει χρόνο σε εμένα για να βρω αυτό που ουσιαστικά θα με καλύψει για τον επόμενο κύκλο!
Την Καλημέρα μου!
Καρκινε μου, η απολυση ειναι βιαιο πραγμα, παρολα αυτα αν μπορεις και την μετατρεπεις σε "φόρα για να τρέξεις παρακάτω" σε θαυμαζω.
Θέλω να τρέξω,όσο τίποτα άλλο αυτή τη φορά με στόχο να ανοίξω κύκλο που θα μου προσφέρει,δε θέλω να βρεθώ σε κύκλο που θα με φθείρει!
Τρέξε λοιπόν τρέξε!!! Καλή τύχη!
Ο γιατρός σου προτείνει να ξαπλώσεις για μια ώρα στο κρεβάτι σου και να προβάλλεις τον εαυτό σου σε διάστημα δέκα χρόνων.Πρέπει να το παιδέψεις αλλά είναι σιγουρο ότι θα βρεις αυτό που θες.
Δεν το ειχα σκεφτει αυτο γιατρε μου...
Μακάρι βρε παιδί! Είναι ώρες που οι αλλαγές αν είναι δυνατόν θέλουμε να γίνουν εκείνη την ώρα.. αλλά καλό είναι να την αναγνωρίζουμε ποια θα είναι αυτή η ώρα..
Να μην αργήσει και για σένα αυτή .. :)
mallon to teleutaio pou den einai kai ka8olou kako! :) kalispera! :)
Καθολου. Απεναντίας!
Ναι, υπάρχουν οι τολμηροί, που αλλάζουν καταμεσίς τροχιά, προχωρούν, ανανεώνουν κι ανανεώνονται...
Εμένα κρατάει 25 χρόνια ο κύκλος αυτός, ίδιος πάντα... Ανεβάζω στροφές, κατεβάζω στροφές, αλλάζω την πρόσφυση κατά καιρούς, λοξοκοιτάω... Αλλαγή, όμως, δεν τολμάω - είναι αργά πια.
Εσύ ίσως μπορείς ακόμη!..
;-)
Θελω να πιστευω πως θα καταφερω να κονταροχτυπηθώ με τον χρόνο.
Δημοσίευση σχολίου