Έχω συνειδητοποιήσει πως τις μεγάλες αποφάσεις στη ζωή μου, αργώ να τις πάρω. Θέλω το χρόνο μου. Καμιά φορά μου παίρνει λίγο παραπάνω, αλλά κι αυτό σχετικό είναι. Κι εκεί που το σκέφτομαι, το αναβάλω και το ξανασκέφτομαι, ξυπνάω μια μέρα και κάνω πράξη τελικά αυτό που έχω στο μυαλό. Αλλά, αυτό γίνεται με έναν πολύ περίεργο τρόπο. Απλά εφαρμόζω αυτό που τόσο καιρό "δίσταζα". Έτσι πήρα τη vespa μου, έτσι ξεκίνησα personal, έτσι νομίζω ότι θα πάρω το σπίτι δίπλα στη θάλασσα, έτσι λειτουργώ. Η σκέψη πάντως που υπάρχει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια στο μυαλό μου είναι ο εθελοντισμός. Ο εθελοντισμός σε μία οργάνωση, σε έναν μη κυβερνητικό οργανισμό για παιδιά. Με απασχολεί και το σκέφτομαι σοβαρά. Και περιμένω ποια θα είναι εκείνη η ημέρα που αυτό που νιώθω, αυτή η ανάγκη μου, θα με σπρώξει με δύναμη εκεί που πρέπει. Εκεί που θέλω. Στα παιδιά που χρειάζονται στήριξη. Και δεν είναι φιλανθρωπία αυτό. Είναι κάτι βαθύτερα δικό μου να προσφέρω στα παιδιά. Από τη στιγμή που δεν μπορώ να υιοθετήσω σ' αυτή τη χώρα ένα παιδί, θέλω να προσφέρω, θέλω να ζήσω με τα παιδιά που έχουν ανάγκη τη φροντίδα μας. Άλλωστε η ουσία της ζωής δεν είναι ούτε τα ακριβά αυτοκίνητα, ούτε τα lux διαμερίσματα, ούτε τα haute couture ρούχα. Ούτε όλα εκείνα που ο καπιταλισμός πέρασε ενδοφλεβίως στους δυτικούς πολιτισμούς. Η ουσία της ζωής είναι στην ανθρώπινη φύση που έχουμε αλλοτριώσει (συμπεριλαμβανομένου εμού του ιδίου) στο βωμό της λεγόμενης προσωπικής μας ευτυχίας που όμως είναι εντελώς ψεύτικη και πάντοτε σαθρή. Η ανθρώπινη φύση είναι να αγαπάμε. Πρώτα τον εαυτό μας γιατί μ' αυτόν γενιόμαστε και μ' αυτόν πεθαίνουμε και μετά να αγαπάμε τους ανθρώπους γιατί μ' αυτούς πορευόμαστε και οι άνθρωποι έχουν ψυχή. Μόνο που τα παιδιά τελικά έχουν μεγαλύτερη ψυχή από τους μεγάλους.
P.S. 1 Θέλω να νιώθω έτοιμος πριν κάνω το οτιδήποτε.
P.S. 2 Προσπαθώ αυτή η ζωή που μου χαρίστηκε να έχει νόημα. Για μένα, για σένα, για τους άλλους.
P.S. 3 Επιμένω πως η δική μου ευτυχία είναι αλλού, κι όχι εκεί που πίστευα ότι ήταν. Σε καμία περίπτωση δεν είναι στην επιφάνεια.
13 σχόλια:
Όχι δεν ήμουν εγώ. Αλλά μήπως θέλεις να μου πεις περισσότερα; Ίσως με βοηθήσεις;
Καλημερα,
έχεις δίκαιο για τα παιδιά. Πάντα πίστευα ότι αξίζουν της καλύτερης προσοχής και φροντίδας μας.
Οι ενήλικες κουβαλούμε το αποτέλεσμα των δικών μας επιλογών ενώ τα παιδιά είναι συνήθως "ανεύθυνα" για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Αυτός κι αν είναι λόγος για να ασχοληθεί κάποιος.
Να σαι πάντα καλά :-)
Pera apo tis organwmenes omades yparxoun anthrwpoi gyrw sou kai mesa sto filiko i ergasiako perivallon pou mporei na zitane tin voitheia sou.
Mporei akoma kai o idios sou o eaytos na zitaei voitheia.
Giati na ksekiname apo ta paidia?
Ta paidia einai i teliki pista
i pio diskoli
"As mathoume na perpatame prwta kai meta pilotaroume"
ColourfulMind, είναι ακριβώς έτσι όπως τα λες.
Ψεύτικε Πέτρο, είναι μια πολύ συνειδητή επιλογή. Αφού πρώτα έμαθα να περπατάω, μετά να οδηγώ, τώρα λέω να μάθω να πιλοτάρω.
Αχχχ τι γλυκος, μπραβο σου αγορι μου...
Παντως το γεγονος να νοιωθεις ετοιμος, πριν να κανεις κατι το ασπαζομαι και εγω.
Φιλακια πολλα!
Thank u salonica3. Κι εσυ εισαι γλυκος.
mazi soy gia ton ethelontismo kai o dikos sou skopos einai pio simantikos apo ton diko mou poy itan apla oikologikos
oikonomika na eisai eksasfalismenos kai yparxoyn polla poy mporeis na kaneis
relative_stranger, σ' αυτά τα πράγματα δεν παίζει ρόλο η οικονομική εξασφάλιση. Όσο για την οικολογία κι εγώ μαζί σου. Φωνάζω κάθε μέρα, αλλά ποιός μ' ακούει;
ama den exeis douleia omos den mporeis na trexeis kai sta ethelontika...
διαφωνώ. και αν θες το συζητάμε. πάντως νηστικό αρκούδι δε χορεύει, κι αυτό το αντιλαμβάνομαι.
na ta stamatiseis ta synidita !!!
pame sta asinidita kai aythormita!!!
kalimera
Εντάξει αφεντικό. Ό,τι πεις εσύ! Τα αυθόρμητα τα λατρεύω.
Δημοσίευση σχολίου