2.6.10

Το λες και διαστροφή...

Yπάρχουν στιγμές που, όπως όλοι, θα 'θελα να ήξερα τί σκέφτονται οι άνθρωποι για μένα. Πώς με βλέπουν και τί πιστεύουν. Όχι όμως οι άνθρωποι που είναι στη ζωή μου, αλλά εκείνοι που τα μάζεψαν κι έφυγαν. Θα μου πεις πάνω απ΄όλα έχει σημασία αν με σκέφτονται. Όπως επίσης ότι αυτό είναι διαστροφικό. Γιατί στη ζωή μας μάς μεγαλώνουν με την αρχή ότι δεν πρέπει να μας νοιάζει τί σκέφτονται οι άλλοι για εμάς. Αλλά μας νοιάζει. Κι όποιος πει όχι ίσως και να πει ψέματα. Όπως επίσης μας νοιάζει να μας θυμούνται και ο τρόπος που μας θυμούνται, όσοι έφυγαν. Γιατί κι εμείς τους θυμόμαστε. Αμυδρά μεν, αλλά τους θυμόμαστε. Και όταν ο χρόνος περάσει, τα πάθη και τα μίση αμβλύνονται και μέσα μας μένουν οι καλές στιγμές. Μέσα τους όμως; Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το παρελθόν μας είναι το φορτίο μας για το σήμερα και η δύναμη για το αύριο. Δε σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε προσκολλημένοι στο παρελθόν. Αλλά έχω την περιέργεια να ξέρω τί το παρελθόν μου πιστεύει για μένα. Πώς με θυμάται, βρε αδερφέ.

P.S. 1 Δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να διαγράφει.
P.S. 2 Δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να ξεχνάει.
P.S. 3 Πιστεύω όμως ότι μπορεί κάποιος να θάβει. Μέσα του.

7 σχόλια:

Artanis είπε...

Αν δεν το έχεις προσπαθήσει ερκετές φορές στο παρελθόν, δεν μπορείς να μαντέψεις τί σκέφτεται για ΄σενα ο άλλος ...Πίστεψέ με, δεν είναι μόνον δύσκολο, είναι και άσχημο...
Και να διαγράφει μπορεί, και να ξεχνά, και να θάβει...Ό,τι τον βολεύει περισσότερο...

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Όμως προχωράς, έτσι κι αλλιώς... Κι αυτοί προχωρούν, έτσι κι αλλιώς, επίσης...
Κι ίσως αυτό να έχει πιο μεγάλη σημασία, ίσως εκεί να είναι η ουσία, ίσως κι όχι.

Hfaistiwnas είπε...

Ακριβώς όπως τα ΥΓ, αυτό πιστεύω και εγώ..
κάπως έτσι, και εγώ θα ήθελα να μάθω, δεν είναι κακό..

homo anisorropus είπε...

Εμας εδώ δε μας μεγαλώνουν με την αρχή ότι δεν πρέπει να μας νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς. Ακριβώς το αντίθετο θα έλεγα. Πρόσεξε τι θα πει ο ένας και πρόσεξε τι θα πει ο άλλος.. Κι αυτό είναι χειρότερο.
Βέβαια την ίδια περιέργεια έχουμε όλοι μας, είναι η ανάγκη μάλλον, να θέλουμε να αρέσουμε και να είμαστε αποδεκτοί από όλους.

One of the people είπε...

Συμφωνω παιδακια. Εχετε δικιο. Απ οποια οπτικη γωνια και να το δεις, ετσι ειναι.

Ανώνυμος είπε...

Τα Υ.Γ. κρύβουν μεγάλες αλήθειες... μόνο που καμιά φορά για να φύγουμε μπροστά πρέπει να θάψουμε κάποια πρόσωπα και κάποιες στιγμές. Κανείς δεν ξεχνάει, κι αν ξεχάσει σημαίνει πως δεν άξιζε....

DaisyCrazy είπε...

Ακριβώς αυτό, θάβει μέσα του κάποια πράγματα, αναμνήσεις, ανθρώπους. Δεν ξεχνά εκτός κι αν πάσχει από αλτσχάιμερ :)
Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θυμάται και συχνά, ή σκέφτεται όλη μέρα κάποια άτομα ή καταστάσεις. Σημαίνει όμως ότι όταν γίνει κάτι οι αναμνήσεις έρχονται και τον κάνουν να χαμογελά ή να βρίζει :)))

Μην ανησυχείς όμως γιατί ότι και να σκέφτεται το παρελθόν για σένα δεν μπορεί να σε πειράξει ή να σε επηρεάσει. Κι αυτό είναι θετικό γιατί αλλίως αυτό το άτομο του παρελθόντος δε θα ήταν εκεί αλλά στο παρόν.