22.9.08

Έκανες hoover;

Τί να σου λέω τώρα; Δευτέρα βράδυ και βρέχει. Ωραία είναι. Ξεπλένονται τα παλιά, τα περασμένα. Κι όσα ξεθώριασαν από τον ήλιο του καλοκαιριού, συμπαρασύρονται στα ρυάκια που δημιουργεί το νερό που πέφτει, στα αυλάκια των πεζοδρομίων. Να φύγεις μου έλεγες όταν ήθελες να μου πεις σ' αγαπώ. Και να που έφυγα, εδώ και μήνες. Αλλά εσένα ούτε τα πρωτοβρόχια σε αναζωογονούν. Επιμένεις να προσπαθείς να με πονάς και να με ειρωνεύεσαι. Τη βρίσκεις; Νομίζεις μάλλον ότι κάτι θα καταφέρεις. Άδικος κόπος. Πιστεύεις δηλαδή ότι γράφοντας σ' ένα mail καλό χειμώνα θα κερδίσεις κάτι ή θα καταφέρεις κάτι; Κι όμως ό,τι ήταν να κάνεις, το έκανες. Και με μεγάλη επιτυχία. Είναι μέρες που σκέφτομαι αυτό το post. Ξέρεις γιατί; Γιατί για πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω πως κάποιος έβαλε hoover και με άδειασε. Καθάρισε καλά όλα τα συναισθήματά μου. Και τώρα δεν έχω τίποτα να δώσω. Ούτε και θέλω να δώσω, ούτε και να μου δώσουν. Σκούπισες πολύ καλά. Λουστρίνι έγινε ο μέσα κόσμος μου. Πάγωσε από τη γυαλάδα. Είχε βέβαια σκουπίσει ο προηγούμενος, αλλά εσύ πάλι ολοκλήρωσες το δύσκολο έργο της καθαριότητας. Και ξέρεις ποιά είναι η ειρωνεία; Πως οι άλλοι με βλέπουν όμορφο, με θέλουν, με διεκδικούν κιόλας. Και δεν μπορώ να το χαρώ. Ούτε καν αυτό. Το μόνο που με νοιάζει είναι να κάνω καλά αυτό που αγαπώ. Το ραδιόφωνο και τα περιοδικά. Κάποιοι λένε πως θα γεμίσω πάλι. Ξέρω βέβαια πως όταν θα νιώσω τον κόμπο στο στομάχι, ίσως να γεμίσω απότομα. Αλλά που είναι κι αυτός; Τον ρούφηξε η hoover; Τόσοι άνθρωποι, αλλά κανείς δε θέλω να μείνει. Άδειος, κενός. Εγώ; Κι όμως. Και δεν μπορώ να το πιστέψω. Κι αυτό το φόβο πως θα μου στερήσουν την ελευθερία μου και θα με πνίξουν, πού τον πας; Δεν μ' αρέσει που τελικά νιώθω coolός. Κι όμως μου συμβαίνει κι αυτό. Αλλά επειδή ο χρόνος δε γυρνάει πίσω, δεν περιμένω να ζήσω όταν θα έρθει ο κόμπος. Ζω. Κι αυτό μ' αρέσει.

P.S.1 Hoover=Ηλεκτρική Σκούπα. Φοβερό εργαλείο.
P.S.2 Απεχθάνομαι το ψέμα και το θράσος. Κι αναρωτιέμαι τί οφελεί τους ανθρώπους η θρασύτητα που συνδυάζεται με δειλία. Και η κακία και η εκδικητικότητα. Τους αρέσει έτσι ο εαυτός τους;

P.S.3 Περαστικά!
P.S.4 Τώρα τέλος! Βάλε τη hoover στην πρίζα και άφησέ την να σε ρουφήξει. Επιτέλους, να ησυχάσω κι εγώ.

4 σχόλια:

the boy with the arab strap είπε...

γνωριζεις οτι οι hooverphonic λεγονταν hoover και ειχαν προβλημα με την εταιρια και το αλλαξαν το ονομα. ζησε και μην περιμενεις τιποτα οτι ειναι να ερθει θα ερθει , καλη σου μερα . εχει ηλιο σημερα

tovenito είπε...

μόνο ο χρόνος θα σου επιστρέψει αυτά που σου έχει ρουφήξει. είναι νομοτελειακό αυτό. πάντα γυρνάει ο τροχός. καρατσεκαρισμένο

Λουλούδι είπε...

Συνεχισε να κανεις αυτο που αγαπας,να γραφεις τοσο ωραια κειμενα,γεματα αληθειες,αυτες μετρανε.

UrbanTulip είπε...

Μια μέρα θα έχεις τη δύναμη να τραβήξεις εσύ την μπρίζα από τη hoover. γιατί δεν βλέπω τον άλλο να το κάνει.

χ